Franse Vredestuin in het Memorial Museum Passchendaele 1917Zonnebeke – België

Honderdjarige tuin ontworpen door de Franse landschapsarchitecten Mathieu Gontier & Pierre
David - WAGON LANDSCAPING

De 100 jaar oude tuin vertegenwoordigt een eeuw van vrede die de kolonisatie en evolutie door een rijke en weelderige natuur vrij spel heeft geschonken op door oorlog verwoeste landerijen. Honderd jaar geleden ... De oorlog eindigde met in haar nasleep zowel verwoeste families als landschappen. Op het beboste perceel, waar de Franse Vredestuin is ingeplant, kan een vakkundige waarnemer deze decennia van geschiedenis voor zijn ogen zien ontrollen omdat het bos zijn rechten heeft doen gelden : het is van een «pionier» stadium (settelen van plantengroei op pas omwoelde gronden) geëvolueerd tot een «vergevorderd» stadium (plantengroei ontstaan door een rijke bebossing in
volle ontwikkeling en in staat om zijn hoogtepunt te bereiken zonder enige menselijke tussenkomst).

Deze zichtbare evolutie van 100 jaar vrede is net wat de tuin precies aan het publiek voorschotelt via discrete wandelpaden en pauzes om zich te kunnen onderdompelen in de vredige sfeer van het bos. Het ensceneert de verschillende territoria die samen een bos maken, van open plekken tot dichte bebossing. Binnen de beperkte ruimte van de tuin wordt deze honderdjarige ‘ wedersamenstelling van het bos ‘ op een beknopte, overzichtelijke manier voorgesteld om de evolutiestadia van het bos te illustreren en terug te keren in de geschiedenis, in een sfeer van intimiteit die de rust van de site uitademt. In dit mozaïek van boslandschappen worden gehakte bomen achtergelaten, kreupelhout aangelegd terwijl een open plek een lichtinval tovert om de kleine fauna (spechten, insecten, kleine zoogdieren) uit te nodigen als inwoners van de tuin zodat ze, tot op zekere hoogte, kunnen
deelnemen aan een soort lofrede voor het leven dat het bos verheerlijkt.

«Hij had zich helemaal geen zorgen gemaakt over de oorlog. Hij was onverstoorbaar blijven planten.», L’homme qui plantait des arbres (De man die bomen plantte) - Jean Giono.


Belgische vredestuin in de slotgracht van de vestingwerken van VaubanLe Quesnoy – Frankrijk
À l’assaut du rempart (Bij de bestorming van de vesting), gemaakt door de Belgische landschapsarchitecten
Mathieu Allain & Thomas Van Eeckhout - Collectief Plan B

In Le Quesnoy, in de slotgracht van de vestingwerken van Vauban, nodigen de landschapsarchitecten u uit om het bataljon te imiteren dat de inwoners van Le Quesnoy vrijheid schonk: de bestorming van de vestingen. Hun lay-out is gebaseerd op een eenvoudig concept, de perfecte projectie van een gedeelte van de wal op de grasmat van de burcht Op die manier wordt de muur van 12 meter hoog vanuit verticale richting getransponeerd op horizontale stand zodat hij een terras vormt. Het is een rustpauze tijdens de wandeling op de vestingen, aan de voet van het militaire bolwerk, waardoor de indrukwekkende omvang van het gebouw beter kan ingeschat worden. Het gebruik van baksteen, een typisch Vlaams materiaal, herinnert hier aan de banden tussen België en de regio Hauts-de-France.

Deze bekleding, aangevuld met zandstenen tegels, maakt het anderzijds ook mogelijk om de natuurlijke veroudering van de muur te belichten: hier en daar laten kale stenen de vegetatie hun gang gaan en transformeren ze de minerale ruimte in een oase van groen, met uitnodigende zitplaatsen in Cortenstaal.