1974, Zaïre. In de bokswedstrijd van de eeuw schakelt Muhammad Ali George Foreman uit. Mobutu Sese Seko richt het Nationale Ballet van Zaïre op. Na hun onafhankelijkheid proberen Afrikaanse landen hun identiteit te bepalen. Ironisch genoeg gebruiken ze Westerse codes om zich op de kaart te zetten. Wat een formidabel laboratorium had kunnen worden voor de rijkdom van de Afrikaanse dans en muziek, evolueert al snel tot propaganda en tot een bron van een bitse politieke strijd op het continent.

Faustin Linyekula creëert een voorstelling waarin hij nadenkt over de sleutelmomenten in de geschiedenis van het theater. Samen met drie leden van het Congolese Nationale Ballet, en acteurs Papy Maurice Mbwiti en Oscar van Rompay, onderzoekt hij wat de jonge Congolese staat had kunnen zijn.