In Pourama Pourama, dat vorig seizoen in Luik werd gehouden, vertelde acteur en regisseur Gurshad Shaheman ons over zijn jeugd in Teheran tijdens de oorlog, zijn ballingschap naar Frankrijk en zijn eerste emoties als jonge volwassene die zijn homoseksualiteit ontdekte.

In het huidige spektakel ging Gurshad Shaheman op zoek naar getuigenissen. Voor de mannen en vrouwen afkomstig uit het Midden-Oosten en de Maghreb met wie hij sprak, was emigratie de enige uitweg, hetzij om politieke redenen, identiteit, gewapende conflicten of onverdraagzaamheid van het regime. Ze zijn allemaal gevlucht om zich te doen gelden, hun emoties en ideeën te uiten, eindelijk te genieten van hun intieme en intellectuele individualiteit. Met dit materiaal creëerde Gurshad Shaheman  een tekst die de werkelijkheid zo dicht mogelijk bij gevoelens brengt en het persoonlijke verbindt met het universele.

Met veertien bewonderenswaardige jonge acteurs op de achtergrond, vindt de verdeling van fragmenten van het leven plaats zonder dat er iets gespeeld wordt, wat de ruimte vervormt als een geluidslabyrint, onderstreept door Lucien Gaudions gevoelige elektro-akoestische composities.

Krachtig, mooi en gewelddadig, dit oratorium reageert op het hardnekkige obscurantisme met een triomf van hedendaagse liefde!